Update: De Vision Pro is nu beschikbaar voor pre-order op de Apple-site voor $ 3.500. Apple heeft ook een beter uiterlijk geboden met een Rondleiding van 10 minuten van het apparaat. De verzending begint op 2 februari.
bitstripps
Avatar verscheen voor het eerst in de bioscoop in 2009. Het was een technologisch wonder dat het publiek een van de meest meeslepende filmervaringen in de geschiedenis van het medium bezorgde. Als we de hedendaagse online forums mogen geloven, bezorgde het sommige theaterbezoekers ook iets totaal onverwachts: depressie.
Niet lang na de release van de film berichtte CNN over een vreemd nieuw fenomeen dat sommigen als Avatar Depressie beschouwden. De film was zo meeslepend geweest dat een handjevol toeschouwers meldde dat ze een soort leegte ervaarden toen ze de bioscoop verlieten, en Pandora daarmee ook.
Naarmate uitgebreidere realiteitservaringen steeds vaker voorkomen door het succes van headsets van bedrijven als Meta, HTC en Sony, hebben velen soortgelijke verschijnselen ervaren. Hoe meeslepender de ervaring, hoe schokkender het kan zijn als je eindelijk de headset afzet.
In essentie zijn dit soort headsets er immers op gericht om je hersenen effectief te misleiden tot wat ze zien. Die cognitieve dissonantie veroorzaakt ook de bewegingsziekte die sommige mensen in VR ervaren. Je lichaam en hersenen ervaren in alle opzichten verschillende realiteiten.
Beeldcredits: Appel
De Vision Pro is geen virtual reality-headset – althans niet wat Apple betreft. Als je het persmateriaal van het bedrijf volgt, is het een ruimtelijk computerapparaat. Praktisch gezien is het gemengde realiteit. Hoewel veel of de meeste toepassingen tot nu toe worden ervaren als augmented reality, kan het apparaat, door middel van ingebouwde passthrough-technologie, ook volledig meeslepend worden met een snelle draai aan de digitale kroon in Apple Watch-stijl die bovenop het vizier zit.
Deze week geeft Apple geselecteerde Vision Pro-demo's aan leden van de media. Ik heb eerder vandaag wat tijd met de headset doorgebracht. Het was mijn eerste praktijkervaring met de hardware, zoals Matthew de eer had toen deze deze zomer op WWDC werd onthuld. Het idee was om in ongeveer 60 minuten door zoveel mogelijk elementen te lopen, van de eerste app-gezichtsscans tot het ruimtelijke bureaublad en het kijken naar films (helaas geen gamen deze keer).
Eerste indrukken: Ja, Apple Vision Pro werkt en ja, het is goed
Het bedrijf zorgde ervoor dat beide kanten van het Vision Pro-onderdompelingsspectrum werden aangeboden, variërend van volledige passthrough tot Environments, een allesomvattende natuurscène die een beetje lijkt op het binnenlopen van een live foto in een oneindige lus. Een uur lang door verschillende apps fietsen is waarschijnlijk niet genoeg om een volledige Avatar-depressie te ervaren (zeker niet in mijn geval), maar het biedt wel een kijkje in een wereld waar dergelijke verschijnselen duidelijk tot de mogelijkheden behoren, vooral omdat beeldschermresoluties daartoe in staat zijn. om steeds levensechtere beelden weer te geven.
In het geval van de Vision Pro is het scherm alles. Nu handsets op een punt zijn aangekomen waarop vernieuwingsfrequenties van 4K en 120 Hz niet langer nieuwigheden zijn, hebben headsets de mantel overgenomen. Een groot deel van het vermogen van de Vision om te doen wat hij doet, is afhankelijk van het paar micro-LED's, die 23 miljoen pixels per oog blokkeren. Dat heeft tot gevolg dat er vooraan een extreem compact 4K-scherm ontstaat.
Dit is natuurlijk Apple, dus elk aspect van de hardware wordt nauwgezet overwogen. Dat begint bij het pasproces. Vanaf 2 februari zal Apple in al zijn Amerikaanse winkels Geniuses bij de hand hebben om kopers door het proces te begeleiden. De exacte aard van de winkelervaring is nog niet uiteengezet, maar een deel van de zaal zal hieraan worden besteed, in plaats van dit allemaal binnen de grenzen van de Genius Bar te doen.
Natuurlijk woont niet iedereen in de buurt van een Apple Store. Daarom zal het bedrijf het proces ook via de app beschikbaar stellen. In feite is de thuisversie afhankelijk van dezelfde app die medewerkers in de winkel zullen gebruiken. De eerste stap is bijna niet te onderscheiden van het proces van het instellen van Face ID op een iPhone. U houdt de telefoon dicht bij uw gezicht en beweegt uw telefoon vervolgens in een cirkel terwijl deze vanuit verschillende hoeken een scan maakt. Je doet dit twee keer.
Vanaf hier bepaalt het systeem welke componenten het beste bij uw gezichtsvorm passen. Alle gezichten zijn uiteraard verschillend. Er is een enorm bereik en het verkrijgen van het verkeerde onderdeel kan een dramatische impact hebben op de ervaring. We kwamen enkele problemen tegen met mijn gezicht (niet de eerste keer dat deze woorden werden uitgesproken). De Light Seal, die magnetisch aan de headset wordt bevestigd, is ontworpen om te voorkomen dat omgevingslicht naar binnen lekt.
Ik kon het gewoon niet helemaal goed krijgen. Uiteindelijk hadden we geen tijd meer en moest ik doorgaan met het licht dat vanuit de neusbrug en mijn jukbeenderen naar binnen stroomde. Als je ooit een soortgelijke ervaring met een headset hebt gehad, weet je dat het in eerste instantie vervelend is, maar je hersenen passen zich uiteindelijk aan en je vergeet dat het er is. Er waren echter een paar duistere demo's waar het zich opnieuw bekend maakte.
Ik heb onlangs een aantal praktische artikelen gelezen die melding maakten van enig ongemak nadat ik de hardware een heel uur had gedragen. Ik heb dit niet ervaren, maar je kilometerstand zal uiteraard variëren. Om het gewicht van het apparaat comfortabeler te verdelen, voegt Apple een paar riemen in de doos. Er is de Solo Knit Band, de grote, gewatteerde band die je op alle foto's ziet. Apple gooit ook de Dual Loop in, die smaller is en een secundaire band heeft die over de bovenkant van het hoofd gaat.
Ik droeg de laatste in de demo, in de veronderstelling dat deze het beter zou doen met de gewichtsverdeling. De riemen klikken magnetisch vast en zijn voorzien van klittenband voor aanpassingen. En dan is er natuurlijk nog het batterijpakket. Ik vermoed dat Apple-ontwerpers keihard hebben gevochten om er een manier omheen te vinden. Uiteindelijk zou dit echter een dramatisch verlies van de levensduur van de batterij betekenen of een veel meer gewicht aan de headset.
Of het nu goed of slecht is, de hardwarewereld is er een van compromissen. Er zijn tenslotte grenzen aan de natuurkunde. Zoals het er nu uitziet, is het batterijpakket een beetje een rudimentair orgel, en bovendien niet bijzonder elegant. Het voelt als een element van de eerste generatie dat in volgende versies zal worden aangepakt.
Hij is lang genoeg zodat je hem achter je kunt laten lopen terwijl je zit, of hem in een zak kunt stoppen. Ik twijfel er niet aan dat er de komende maanden ook een aantal oplossingen zullen verschijnen van externe accessoirefabrikanten, zoals batterijriemen die een AR-element beloven.
echo link versterker
Maar als je eenmaal aan de slag bent, vergeet je dat het er is. Dit zelf kan uiteindelijk een probleem zijn, als je besluit dat je halverwege de demo wilt blijven staan, zoals ik deed. Ik kreeg een lichte schok van het peloton toen ik dit deed. Moraal van het verhaal: als je van plan bent veel te staan terwijl je de headset draagt, zoek dan een goede plek voor de batterij.
De UX is grotendeels gebaseerd op gebaren. Je gaat in dit ding meer knijpen dan een overijverige grappenmaker op St. Patrick's Day. De geheime saus is een combinatie van eye-tracking en knijpen. Kijk naar een pictogram en het zal subtiel pulseren. Nu kunt u knijpen om te selecteren. Knijp met uw vingers en veeg naar links of rechts om te scrollen. Knijp uw vingers van beide handen samen en trek ze uit elkaar om te zoomen. Er is een beetje een leercurve, maar je zult snel aan de slag gaan. Ik geloof in jou.
De handtracking is hier erg goed. U hoeft uw handen niet op te tillen (hoewel u dat instinctief waarschijnlijk wel zult doen), zolang u er maar voor zorgt dat ze niet uit het gezichtsveld worden afgesloten. Ik liet de mijne de hele tijd grotendeels op mijn schoot rusten.
Verdere verfijning is te vinden via een knop en een digitale kroon bovenaan het vizier. De kroon is eigenlijk niet veel meer dan een grotere versie van wat je op de Apple Watch krijgt.
Toen ik eenmaal aan de slag was, kwam ik meteen in de wereld van passthrough terecht. Dit is geen nieuw idee. Magic Leap doet dit, net als nieuwe headsets van Meta en HTC. Voor een volledig meeslepende ervaring is dekking van het vizier vereist. Dit betekent dat je niet zomaar door het glas naar de wereld om je heen kunt kijken. Passthrough maakt gebruik van ingebouwde camera's om een beeld van uw omgeving te krijgen en deze met zo min mogelijk latentie naar uw ogen te sturen.
Natuurlijk zijn mensen behoorlijk bedreven in het opmerken van latentie. Dit is weer een van die hersen-/lichaamsdingen. Als de headset je hersenen effectief laat geloven dat hij rechtstreeks naar een beeld kijkt, zal het kleinste waarneembare stukje latentie schokkend zijn. Hier zit een klein stukje. Dat is te verwachten. Het is echter niet genoeg om echt onaangenaam te zijn. Nogmaals: je raakt er aan gewend. (Ik ga dat vaak zeggen. Wen er maar aan.)
Je raakt ook gewend aan de doorvoer zelf. Hoewel het waarschijnlijk de beste versie van de technologie is die ik heb ervaren, is het toch meteen duidelijk dat je niet echt door een transparant oppervlak kijkt. Als de headset een raam is, is het een beetje mistig. Het beeld is niet zo scherp als de werkelijkheid en ook niet zo helder. Weet je nog dat stukje over wennen? Dat geldt weer.
blauwgronden
Passthrough is hier om een aantal redenen een fundamentele technologie. De eerste en meest praktische is dat je niet tegen de stront aanloopt. Simpel genoeg. Het tweede is het ruimtelijke computerelement waar we het zo'n 1300 woorden geleden over hadden. De wereld is, om Billy Corgan te parafraseren, een desktop.
Beeldcredits: Appel
Dit is het stukje dat je in alle video's hebt gezien. Onder degenen die zich de Vision Pro voorstelden als een gaming-eerste apparaat, was het verrassend hoeveel Apple zich op dit idee van ruimtelijk computergebruik baseerde. In het grote geheel van dingen die we ons voorstellen met mixed reality-headsets, is dit niet een van de meest sexy. Het werkt. Hij zit aan een bureau te typen of op internet te scrollen. Het probleem is dat er geen desktopmonitor is – of beter gezegd: de realiteit op je desktopmonitor.
Nogmaals, Apple is niet het eerste bedrijf dat dit probeert. Het is misschien wel het meest ambitieuze. Het is een geweldig effect. Als iemand dit tegen je typt terwijl je aan een bureau voor twee grote monitoren zit, is de aantrekkingskracht duidelijk. Ach, als je me met enige regelmaat leest, weet je dat ik, na tientallen jaren tv-vrij te zijn geweest, onlangs een projector heb gekregen. Terwijl ik aan het winkelen was voor projectorschermen, ontdekte ik dat het scherm dat het beste bij mijn behoeften paste, toevallig ook 100 inch was.
Honderd centimeter is – en ik kan dit niet genoeg uitdrukken – veel centimeters. Ik heb een klein appartement met één slaapkamer. Het projectorscherm monopoliseert nu een hele muur ervan. Met behulp van de Vision Pro valt het mij op dat Apple werkelijk uitstekend werk heeft verricht bij het benaderen van afstanden en punten in de ruimte.
Een film kijken op Vision Pro voelt alsof je naar een film kijkt die groot op de muur voor je wordt geprojecteerd. Het gebruik van het ruimtelijke computerelement geeft intussen echt het effect dat app-vensters worden opgepakt en voor je heen worden verplaatst. U kunt er (min of meer) zoveel tegelijk open hebben als u wilt, net als op uw desktop of telefoon. Het is het eerste computerapparaat dat ik heb gebruikt waarbij onroerend goed niet als een premium voelt. Wil je een andere app openen? Gooi het gewoon opzij.
Beeldcredits: Appel
Als de realiteit te saai is, schakel dan de omgevingsfunctie in die we eerder hebben besproken, en doe je belastingen bovenop een Hawaiiaanse vulkaan bij zonsondergang. Apple stelt Omgevingen ook open voor derden. Disney heeft er een paar gemaakt, dus ik bracht wat tijd door op het hoofdkantoor van Avengers en in een geparkeerde speeder op Tatooine. Het is een leuke herinnering aan hoeveel van mijn kindertijd-IP die muis in het publieke domein momenteel bezit.
Voor mijn geld was Encounter Dinosaurs, afgezien van het kijken naar een film, de meest meeslepende ervaring van vandaag. Apple werkte samen met Jon Favreau en andere mensen achter de Apple TV+-show Prehistoric Planet om een indrukwekkende dinosauruservaring te creëren. Deze projecten doen een beetje denken aan enkele van de eerste app-ervaringen die Apple heeft gemaakt om het scherm van de originele iPad te laten zien.
Hier opent zich een portaal tijdens de wandeling, met een grillig prehistorisch landschap. Een paar grote carnivoren die doen denken aan de T. rex komen er doorheen om je te laten ruiken. Het is erg cool en je voelt je even een kind (zet nooit de headset af en je hoeft nooit meer verantwoordelijkheden van volwassenen te dragen). Ik vond het geweldig. De graphics zijn indrukwekkend, de AI zorgt ervoor dat de dinosaurussen reageren op de bewegingen van de gebruiker en de luidsprekers van de audiopods aan weerszijden brengen het kakofonische gesnuif en gegrom van een nieuwsgierige vleeseter echt tot leven.
Encounter Dinosaurs is geen fundamenteel verkoopargument, maar het is een geweldige wegwijzer voor waar het heen gaat. De demo van vandaag was helaas geheel verstoken van gamen, maar de dinosauruservaring gaf me veel hoop over toekomstige ervaringen. Eerlijk gezegd had ik het hele uur met dinosaurussen kunnen chillen en volkomen gelukkig zijn geweest. Dat ben ik waarschijnlijk gewoon.
Beeldcredits: Appel
Wat misschien wel het meest indrukwekkende aan de demo was, is dat deze zelfs met passthrough aan volledig meeslepend aanvoelde. Het is een vreemde sensatie die je getransporteerd voelt terwijl je heel erg op de realiteit gegrondvest bent.
Een ander verrassend meeslepend moment deed zich voor tijdens het uitproberen van de Mindfulness-app. Het duurde tientallen jaren voordat ik (metaforisch) met mijn hoofd tegen de muur sloeg voordat ik echt de voordelen van meditatie begon te zien. De Vision Pro voelt echter als een beetje een cheatcode. De app is gecentreerd rond een ring met bloemblaadjes die in en uit beweegt om je te helpen je ademhaling onder controle te houden (het is vergelijkbaar met de gelijknamige app op Apple Watch). Het is erg centrerend en iets waar ik absoluut van wil profiteren als en wanneer we een testunit krijgen.
Ook ruimtelijke foto’s en video’s verdienen hier vermelding. De beelden zijn opgenomen met de iPhone 15 Pro en creëren een 3D-scène met een echt gevoel van diepte. Onthoud ViewMaster? Stel je voor dat je alleen met je foto's en video's een ruwe benadering van de ervaring krijgt. Eén video werd aan een familietafel gezet en voelde ronduit opdringerig aan, alsof je vreemden in hun eigen keuken met elkaar ziet omgaan.
Als je je hoofd naar een persoon draait terwijl je in een van deze volledig meeslepende ervaringen zit, zul je hun figuur naar voren zien komen. Het systeem maakt gebruik van persoonsherkenning en zal niet hetzelfde doen met objecten. Het is gewoon een andere manier om dragers te helpen voorkomen dat ze volledig van de realiteit worden afgesloten.
Voor de mensen om je heen is er EyeSight (niet te verwarren met iSight). Herinnert u zich het scanproces aan het begin nog? Een ander ding dat de app doet, is een virtuele versie van je gezicht bouwen. Als je naar iemand kijkt, verschijnt er een afbeelding van de bovenkant van je gezicht (meestal je ogen) in een kleine virtuele uitsparing op het vizier. Camera's in de headset zien wanneer je bijvoorbeeld knippert of grimast, en het beeld reageert in realtime, waarbij AI een benadering creëert van hoe je gezicht eruit ziet als je dat doet.
Beeldcredits: Appel
Deze functie is bedoeld om potentiële privacyproblemen te omzeilen en biedt mensen om je heen een subtiele manier om te weten wanneer je naar ze kijkt. De inhoud aan de binnenkant van het scherm kan ook via AirPlay naar een iOS-apparaat worden uitgezonden, zodat mensen om je heen kunnen volgen wat je ziet.
Pre-orders voor de Vision Pro gaan aanstaande vrijdag 19 januari open. De headset komt op 2 februari in de winkel. Apple heeft tussen nu en dan meer nieuws- en inhoudaankondigingen beloofd. Zoals het nu is, is het een indrukwekkende demonstratie van een nieuw paradigma voor het bedrijf – een paradigma dat bijna een decennium nodig had om zich te ontwikkelen. Het brengt een aantal verschillende dingen samen waar het bedrijf de afgelopen jaren aan heeft gewerkt, zoals ruimtelijke audio, in een werkelijk overtuigend pakket.
Twitter-teken verwijderd
Is het echter $ 3.500 overtuigend? Na een uur testen ben ik nog niet helemaal overtuigd. Om te beginnen is die prijs onbetaalbaar voor de meerderheid van de mensen die in het systeem geïnteresseerd zouden zijn. Aan de andere kant voelt het alsof we ons in de oerfase van het inhoudelijke verhaal bevinden. Een groot deel van het aanbod bestaat uit bestaande apps die zijn overgedragen. Ze zijn nog steeds netjes in deze setting, maar het is moeilijker om te beweren dat ze revolutionair zijn.
Over het geheel genomen zou de Vision Pro dat misschien wel kunnen zijn.